Hz. Peygamber (s.a), ince derili (hayâ sahibi) zâhir ve bâtını lâtif bir zattı.(195) Öfkeli veya sevinçli olduğu yüzünden anlaşılırdı.(196)Öfkesi şiddetlendiği zaman, sakalını çokça sıvazlardı.(197)Kerih gördüğü birşeyle hiç kimse ile konuşmazdı. Bir ara huzuruna, sırtında sarı bir elbise bulunan bir kimse girdi. O, sarı elbiseyi hoş karşılamadığı halde, adama birşey söylemedi. Adam gittikten sonra, orada bulunan bazı zevata'Keşke bu adama söyleseydiniz! Bu sarı elbiseyi giymeseydi'dedi.(198)

Bir bedevî Hz. Peygamber'in hazır bulunduğu bir zaman, mescidde işedi. Ashabı kirâm adamı kovup atmak isteyince Hz. Peygamber (s.a) onlara şöyle hitabetti:'Adamın işini yarıda kesmeyin!' Sonra bedeviye dönüp dedi ki:'Bu mescidler pislik ve tuvalet yapmaya uygun değildir'.Başka bir rivayette 'yaklaştırınız, ürkütmeyiniz'diye gelmiştir.(199)

Birgün bedevinin biri gelip Hz. Peygamber'den birşeyler istedi. Hz. Peygamber ona istediğini verdikten sonra bedeviye şöyle sordu:
-'Sana iyilik yaptım mı?' Adam
-'Hayır! Değil iyilik, güzel bir şekilde bile davranmadın!' diye cevap verdi.Bu söz karşısında müslümanlar öfkelendi ve bedeviyi hırpalamak için ayağa kalktılar. Hz. Peygamber onlara adama dokunmamaları için işaret etti. Sonra kalkarak hânei saâdetine girdi. Bedeviyi hanesine davet etti. Sonra ona birşeyler daha verdi ve dedi ki:
-'Sana iyilik yaptım mı?' Bedevî
-'Evet! Allah sana yakın akraba ve soydan ötürü hayır yönünden mükâfat ihsan etsin!' dedi. Bu duadan sonra Hz. Peygamber, bedeviye şöyle dedi:
-Sen deminki sözünü söylediğinde ashabımın nefsinde sana karşı bir kırgınlık oldu. Eğer istiyorsan, şimdi bana söylediklerini ashabımın huzurunda söyle ki, onların kalplerinde sana karşı duyulan kin ve buğz silinsin.
Bedevî bu teklifi kabul etti. Sabah (veya akşam) olduğu zaman bedevî geldi. Hz. Peygamber (s.a) bedevinin geldiğini görünce şöyle dedi:
-'Şu bedevî dün söylediğini söyledi. Fakat biz ona biraz daha fazla verdik., Şimdi bizden razı olduğunu söylüyor. Öyle değil mi?'Bedevî;
-'Evet! Allah sana yakın akraba ve soydan ötürü hayr bakımından mükâfat versin!' dedi. Bu konuşmadan sonra Hz. Peygamber şöyle buyurdu:
-'Benimle şu bedevinin misâli, tıpkı devesi ürken bir kişinin misâline benzer. Halk o ürken devenin arkasına tutmak için takılır. Fakat takılan halk, gittikçe deveyi daha da ürkütürler. Fakat deve sahibi onlara 'Benimle devemin arasından çekilin. Çünkü ben devem için daha şefkatliyim ve onun huyunu daha iyi bilirim' diye bağırır. Sonra devenin sahibi deveye doğru yönelip yerden otlar alarak deveye gösterir. Yavaş yavaş deveyi kendisine doğru yaklaştırır. Hatta sonunda deve gelir, onun önünde diz çöker. O da devenin sırtına yükünü bağlayıp biniverir. Eğer ben sizi, bu kişi söylediğini söylediği zaman bıraksaydım, siz de onu öldürseydiniz muhakkak ateşe giderdi.(200)

195)Ebu Şeyh
196)Ebu Şeyh
197)Ebu Dâvud,Tirmizî
198)Müslim,Buhârî
199)Müslim,Buhârî
200)Bezzâr,Ebu Şeyh